Vervolgens wordt er iemand gezocht die deze afdeling
minimaal vijf tot tien jaar wil aansturen.
Dat gaat niet werken. Dit soort vacatureomschrijving bevat
namelijk twee verschillende opdrachten, die twee totaal verschillende
persoonlijkheden nodig hebben.
De eerste opdracht is om de afdeling te herstructureren, te
veranderen. Dit vereist iemand, die zich prettig voelt in een veranderende
omgeving, die zich prettig voelt in een omgeving waar niet alles vastligt, die
goed kan improviseren zonder het einddoel uit het oog te verliezen en die
‘zijn’ medewerkers kan stimuleren hierin mee te gaan.
De tweede opdracht is om de nieuwe structuur te
consolideren. Dit vereist iemand, die zich prettig voelt in een stabiele
omgeving, die zich prettig voelt in een omgeving waarin processen en werkwijzen
in hoge mate vastgelegd zijn, die vasthoudt aan hetgeen vastgelegd is en ‘zijn’
medewerkers stimuleert zich hier ook aan te houden.Deze twee personen zijn per definitie niet verenigbaar. Degene, die zich bij de eerste opdracht als een vis in het water voelt, zal zich bij de tweede opdracht binnen de kortste keren vervelen. Degene, die zich bij de tweede opdracht als een vis in het water voelt, zal de eerste opdracht niet kunnen vervullen.
De oplossing is om de eerste opdracht een interim-opdracht te maken en als onderdeel van de opdracht te definiëren dat degene die de opdracht aanneemt, zichzelf overbodig maakt en de persoon, geschikt voor de tweede opdracht, inwerkt.
Daarvoor is het echter nodig dat verantwoordelijken voor aannamebeleid buiten de traditioneel gebaande paden treden. Wie durft?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten