Het nut van cursussen, opleidingen en certificaten. Six Sigma als voorbeeld.

Om de zoektocht naar talent en de implementatie van nieuwe methodieken succesvol te laten zijn, wordt er naar allerlei zekerheden gezocht. Een deel van deze zekerheden menen bedrijven te kunnen vinden in zaken als opleidingsniveau, gevolgde cursussen en behaalde certificaten. Hoeveel zekerheid biedt dit eigenlijk?

Als voorbeeld Six Sigma. Six Sigma beschrijft het in kaart brengen van (bedrijfs)processen en kent hiervoor een aantal certificeringen (green belt, black belt, master black belt). Nadat de processen in kaart gebracht zijn, dienen deze telkens op de vastgelegde wijze uitgevoerd te worden.

Het primaire doel hiervan is te zorgen voor een constante kwaliteit. (NB: dit is niet hetzelfde als goede kwaliteit!). Het secundaire doel is om de kwaliteit te verbeteren door het proces op gedefinieerde punten aan te passen. Wanneer dit verbeterproces zelf tot onderdeel van het primaire bedrijfsproces is gemaakt (cultuur!), is Six Sigma geïmplementeerd.

Is dit zinnig? Absoluut! Wordt dit bereikt door middel van een cursus en een green belt, black belt of master black belt certificering? Nee. De reden hiervoor is tweeledig.

Ten eerste wordt vaak gedacht dat de implementatie van een nieuwe methode succesvol gaat zijn door iedereen middels een cursus ‘het kunstje’ te leren. Dat is geenszins het geval. Een succesvolle implementatie van methodes als Six Sigma begint met bewustwording en verandering van bedrijfscultuur. Pas wanneer er binnen de bedrijfscultuur ruimte is om het geleerde toe te passen, zal dit succesvol kunnen zijn.

Ten tweede wordt vaak gedacht dat mensen die een certificaat behaald hebben ook daadwerkelijk bekwaam zijn. Ook dat is niet het geval. Om persoonlijk succesvol te kunnen worden met Six Sigma zijn eigenschappen als analytisch vermogen en abstractievermogen onontbeerlijk. Voor mensen die deze eigenschappen niet bezitten wordt Six Sigma een onmogelijke opgave. Toch worden zij op cursus gestuurd, waar zij vervolgens probleemloos een ‘green belt’ certificering behalen. Dit maakt echter niet dat zij succesvol hierin gaan zijn; het maakt dat zij een certificaat hebben.

De praktijk is echter dat deze mensen veelal de voorkeur krijgen boven mensen die de benodigde competenties wél bezitten, maar niet gecertificeerd zijn. De koppeling “hij heeft het certificaat, dus hij kan het” en andersom “hij heeft geen certificaat, dus hij kan het niet”, wordt veel te vaak voor waar aangenomen, met een slechte keuze als gevolg.

Dit komt niet door de cursus of door de cursist. Dit komt, doordat de primaire focust ligt op certificaten, waar de focus zou moeten liggen op competenties. Cursussen en opleidingen hebben alleen daar toegevoegde waarde waar deze in het verlengde liggen van deze competenties en wanneer ze passen in de bedrijfscultuur.